Olga
Drahonowska urodziła się 1.IX.1888r. w Krzeszowicach pod Krakowem. Od wczesnych
lat dziewczynka okazywała dużo uzdolnień ku literaturze, poezji, muzyce.
Wrażliwa na piękno przyrody mnóstwo czasu wolnego spędzała na wycieczkach,
jeździe konnej, pływaniu, a w zimie na nartach i sankach. Swój temperament Olga
wyładowywała w zabawach z dziećmi z folwarku, których była
"komendantem" i z których zorganizowała w patriotycznym uniesieniu
"armię powstańczą" o dumnej nazwie "Zastępy Rycerzy Orła
Białego". Była samodzielna i wysportowana. Kochała przyrodę. Ona też pobudzała
jej wyobraźnię i często była tematem wierszy, które od najmłodszych lat Oleńka
układała z wielka łatwością. Po przeniesieniu się rodziny Drahonowskich do
Lwowa Olga rozpoczęła studia biologiczne na Uniwersytecie. Po dwóch latach
wstąpiła do Konserwatorium Muzycznego do klasy pianistyki. W czasie studiów
Oleńka z wielkim zapałem bierze udział w życiu kółek samokształceniowych
młodzieży i zajęciach sportowych. Wkrótce otrzymuje uprawnienia nauczycielki
gimnastyki. Pracuje również w Organizacji Polskich Drużyn Strzeleckich, gdzie zdobywa
stopień porucznika. W 1910r. na zebraniu "Eleusis" (którego
założycielem był prof. Lutosławski) poznaje Andrzeja Małkowskiego i pod jego
wpływem, zostaje gorliwym członkiem Towarzystwa. Łączą ich te same pragnienia,
cele i spojrzenie na świat. Razem tworzą Harcerstwo : swoim zapałem, miłością i
pracą. W marcu 1911r. bierze udział w kursie skautowym i po jego ukończeniu
zostaje drużynową III Drużyny Skautek im.płk.E.Plater - pierwszej drużyny
żeńskiej. W lipcu Olga prowadzi
pierwszy obóz skautek w Kosowie. Z powodu złego stanu zdrowia rezygnuje z pracy
skautowej we Lwowie i przenosi się do Zakopanego. W czerwcu 1913r. Olga
Drahonowska i Andrzej Małkowski biorą ślub (pierwszy w historii ślub w
mundurach harcerskich) celebrowany przez przyjaciela - księdza Lutosławskiego.
Podróżą poślubną miała być wędrówka w Tatry. Wspólną, intensywną pracę przerywa
poważna choroba, a następnie operacja Olgi. Dhna. Małkowska widząc chaos
powstały w Zakopanem po wybuchu wojny energicznie przystępuje do działania.
Otwiera "Herbaciarnię" dla uciekinierów i ludzi pozbawionych środków
do życia. Urządza ochronkę dla dzieci rodzin góralskich oraz ewakuowanych z
Krakowa. Organizuje pocztę polową między Krakowem a Zakopanem. Olga pomaga
również w okresie żniw, gospodarstwom zakopiańskim. Państwo Małkowscy silnie
związani z ruchem niepodległościowym dążą do utworzenia "Rzeczypospolitej
Podhalańskiej". W tym celu gromadzą broń i przechowują ją w górach. Na
skutek donosu do władz i w obawie przed grożącym im więzieniem potajemnie opuszczają
Zakopane. Rozpoczyna się trwająca kilka lat tułaczka. Wiedeń, Francja, Chicago
Andrzej bezustannie próbuje dostać się do armii. Oleńka podejmuje różne,
okresami bardzo ciężkie, prace. 30.X.1915r. przychodzi na świat upragniony syn,
któremu nadano srogie i hartowne imię - Lutyk. Olga troskliwie opiekuje się
chorowitym dzieckiem jednocześnie podróżując po Europie i pracując m.in. w
szkole dla dzieci z polskiej emigracji. Podczas ciężkiej choroby Olgi odwiedza
ją w Londynie mąż, któremu udaje się dostać na front. Są razem tylko tydzień. Z
15/16.I.1919r. Andrzej Małkowski ginie w katastrofie statku
"Chaouia". Olga załamuje się pod tym ciosem. Lutyk mobilizuje ją i
przywraca siły do życia. W tym okresie rozpoczyna się"wieczna" przyjaźń
z Violettą Mason. Po powrocie do kraju Oleńka podejmuje pracę w Szkole
Gospodarstwa Domowego oraz w Gimnazjum w Zakopanem. Bierze również czynny
udział w międzynarodowym ruchu skautowym (delegatka polska na konferencjach
skautowych). Podczas odwiedzin w Polsce Violetta zapala się do pomysłu Olgi i
Andrzeja, stworzenia domu dla dzieci, którego celem poza wychowaniem
byłoby" uszczęśliwianie ludzi, zwierząt i roślin". Dzięki znacznej
pomocy finansowej przyjaciółki dhna. Oleńka Małkowska podejmuje ciężką,
aczkolwiek radosną pracę przy budowie "domu swoich marzeń". W 1925r.
powstaje w Sromowcach Wyżnych "Cisowy Dworek". Wkrótce obok powstały
zabudowania "Watry", "Orlego Gniazda" i
"Ludowca". By zdobyć fundusze na wykończenie Dworku, Olga przyjmuje
zaproszenie skautek amerykańskich na serię odczytów. Harcerska szkoła wśród
pienińskich gór spełniała rolę edukacyjną, sanatoryjną i wychowawczą
jednocześnie. Kadra dworkowa była starannie dobierana przez Gaździnę.
Działalność Olgi na terenie kraju była imponująca. To właśnie Ona objęła kierownictwo
pierwszego Zlotu Harcerek w Świdrze, w 1924r. Podczas II Wojny Światowej dhna.
Oleńka przebywa w Anglii, gdzie zakłada Dom Polskiego Dziecka (Hawson Court w
Dewonie), któremu poświęca swoje skromne zarobki. Bierze żywy udział w
działalności Naczelnictwa Harcerskiego oraz akcji ,której celem jest pomoc
krajom zniszczonym przez wojnę.Na początku lat sześćdziesiątych zmęczona ciężką
pracą wraca do ukochanego Zakopanego, gdzie wiedzie spokojne życie pod opieką
przyjaciół (gł. Marol). Nadal utrzymuje kontakty ze skautami z całego świata,
wychowankami oraz harcerkami i harcerzami. Odchodzi na "wieczną
wartę" 15.I.1979r., w sześćdziesiątą rocznicę śmierci Andrzeja.
Pochowanana została na zakopiańskim cmentarzu, a nad grobem wzniesiono granitowy
symboliczny pomnik z napisem: "Twórcom Harcerstwa Polskiego".