![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Algorytm Varletta |
||||||
Algorytm Varletta - przykład zastosowania MD. Znając położenia cząstek w chwili t xi(t) możemy obliczyć położenia cząstek w chwili t+dt z następującego wzoru: |
||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Korzystając z prawa ruchu Newtona: |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||||||
Otrzymujemy: |
||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Siłę Fi obliczamy ze znajomości potencjałów oddziaływania cząstek Vi(x): |
![]() |
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
gdzie sumowanie j rozciąga się po wszystkich cząstkach badanego układu z wyjątkiem cząstki i, dla której liczymy siłę. |
|
|