![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
Program liczący całkę oznaczoną jako przykład zastosowania metody MC |
|||||||||||||||||||
Jak obliczyć wartość numeryczną całki? |
|||||||||||||||||||
![]() |
|||||||||||||||||||
Geometryczna interpretacja całki: całka oznaczona = pole pod krzywą. Numerycznie Ľz=(a+b)/M), obliczamy f(xi) dla x1=a, x2=a+z, x3=a+2z, ... , xM=b-z. Wartość całki jest równa sumie pól prostokątów o bokach: f(xi) oraz z. |
|||||||||||||||||||
![]() |
|||||||||||||||||||
Symulacja metodą MC (1): Dzielimy przedział <a,b> na M odcinków i przybliżamy całkę wyrażeniem: |
|||||||||||||||||||
![]() |
|||||||||||||||||||
Punkty xn znajdujemy korzystając z generatora liczb pseudolosowych pseudolosowych rozkładzie jednostajnym na przedziale <a,b>. |
|||||||||||||||||||
Symulacja metodą MC (2): Weźmy pod uwagę prostokąt a, b, c, d: |
|||||||||||||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Rzucamy lotkami w prostokąt a, b, c, d. |
|
|